Schaduwrijk

Door de donkere straten
achtervolgd worden door ’t maanlicht
Gefluister klinkt wanneer de blaadjes
ritselen in het duister

In ’t holst van de nacht
waar het licht van de lantaarns
neerdaalt op je schouders
en enkel je haar verlicht

Midden in ’t diepste donker zwart
je ziet geen hand voor ogen
In het aardedonker en helemaal alleen
Waar je wordt nagejaagd door je eigen ik

Wat vond je van dit gedicht?

Waardeer het gedicht met hartjes!

Er zijn nog geen stemmen! Ben jij de eerste?

Zou je willen vertellen wat er anders kan?

Bedankt voor je feedback!