Het lijkt alsof ik rondjes loop,
elke keer hetzelfde zicht
Ik kan net zo goed blijven lopen
met mijn ogen dicht
Linksom, rechtsom,
steeds weer terug bij ´t begin
Als ik denk dat ik eruit ben,
zit ik er toch weer middenin
Verdwaald in mijn eigen wirwar,
alles lijkt doodlopend
Totdat ineens, heel plots
mijn ogen worden geopend
Zie ik daar een uitgang?
Is dat het juiste pad?
Al dat in de rondte dwalen…
Ik ben het zat!
Moe van het lopen
Moe van het dwalen
Ik kan alleen maar hopen,
dat ik de uitgang zal halen
Ik blijf hier wel wachten
tot zonsopgang
Dan vind ik hopelijk
vanzelf de uitgang
De zon komt op
en ik word verblind
Ik realiseer me dat ik gevangen ben
binnenin mijn eigen labyrint
Photo by Steven Hylands from Pexels
