Gevangen in mijn eigen huis
Daar waar ik hoor te leven
Waar ik hoor te zijn
Maar niet langer wil verblijven
Met de deur wagenwijd open
En enkel dubbelglas
Kijk ik naar de buitenwereld
Waar ’t nooit meer zal worden, zoals ’t ooit was
Vrij om te gaan en staan waar ik wil
Los van ongebondenheid
Toch lijkt het daglicht diepdonkerzwart
Ondanks mijn vrijheid is bevrijd
Photo by Artem Beliaikin
Wat vond je van dit gedicht?
Waardeer het gedicht met hartjes!
Gemiddelde Rating 5 / 5. Aantal Stemmen: 1
Wat jammer dat je het gedicht niet zo leuk vond
Bedankt voor je feedback!
