Golven slaan stuk aan mijn voeten. De zee is driftig. Ze is wild en onbezonnen, mysterieus en diep. Grote vlakte met woest water…
Door de donkere straten achtervolgd worden door ’t maanlicht. Gefluister klinkt wanneer de blaadjes ritselen in het duister…
Zij staart vanuit het keukenraam, ziet niets maar toch kijkt ze. Regendruppels glijden langs ’t glas naar benee…
Het huilen stond de dame nader dan het lachen. Al liet haar doffe glimlach haar hevig betraande ogen…
In het holst van de nacht klinkt de stilte in het donker. In volledige duisternis blinkt een ster aan de hemel….
Waar een plantje de grond uitschiet, en bemest wordt met as, komen leven en dood samen…
Niks is goed genoeg. In mijn ogen is alles te min. Al komt hij met de grootste cadeaus… Ik wil meer.