Het zand, ´t water en de stilte, de rust en de kracht van de zee, de zon die naar mij lacht….
Al wandelend, blootsvoets over de aarde met ´t zand onder mijn voeten, schieten wortels in de grond…
Het lijkt alsof ik rondjes loop, elke keer hetzelfde zicht. Ik kan net zo goed blijven lopen…
Zie daar, een gesloten deur, vergrendeld met een slot Stiekem tuur ik door ´t sleutelgat, maar er valt niets te zien….
Ik weet iets dat jij niet weet. Kom eens dichterbij. ‘k Zal je zeggen wat hij daar deed. Nu weten we het allebei…
Golven slaan stuk aan mijn voeten. De zee is driftig. Ze is wild en onbezonnen, mysterieus en diep. Grote vlakte met woest water…
Door de donkere straten achtervolgd worden door ’t maanlicht. Gefluister klinkt wanneer de blaadjes ritselen in het duister…