Al wandelend, blootsvoets over de aarde met ´t zand onder mijn voeten, schieten wortels in de grond…
Het lijkt alsof ik rondjes loop, elke keer hetzelfde zicht. Ik kan net zo goed blijven lopen…
Liggend in ’t gras op mijn rug, staar ik naar de wolken en zij staren terug…
Zie daar, een gesloten deur, vergrendeld met een slot Stiekem tuur ik door ´t sleutelgat, maar er valt niets te zien….
Hoe hard je ook rent, waarheen je ook gaat, hoe ver je ook bent, ze achtervolgen je…
Ik weet iets dat jij niet weet. Kom eens dichterbij. ‘k Zal je zeggen wat hij daar deed. Nu weten we het allebei…
Golven slaan stuk aan mijn voeten. De zee is driftig. Ze is wild en onbezonnen, mysterieus en diep. Grote vlakte met woest water…